หนึ่งปีผ่านไปแล้วเธอยังจำเราได้ไหม เรายังจำได้ว่าเราได้รู้จักกันในวันนี้ ตอนนั้นอากาศก็เย็นๆและลมก็แรงอยากวันนี้ เราได้รู้จักกันด้วยยิ้มแสนสุข จากวันนี้เราก็ได้อยู่กันดีๆแม้ว่ามีเพื่อนๆพูดเล่นกับเราสองคน เราไม่เคยสนใจยังเป็นเพื่อนดีๆเหมือนเดิม เธอพูดว่าเราเป็นเด็ก เราก็ว่าเธอน่ารักเหมือนเด็ก แต่เราไม่รู้ว่าตอนนั้นเธออายคนอื่นเขาแล้วพอพวกเขาพูดเล่นกับเราสองคนยิ่งใหญ่แล้ว ทำไมเธอไม่ว่าเวลาเธอชอบพวกเขาทำอย่างนี้ ทำไมให้เราอธิบายคนเดียว
เรื่องนี้ผ่านไปไม่นาน เธอเริ่มเกลียดเราแล้วใช่ไหม ถ้าเธอเกลียดเราทำไมยังมาปักกิ่งอีก ทำไมมาหาเราอีกครั้ง เธอรู้ไหมเธอทำอย่างนี้จะทำให้เราคิดว่าเธอมีใจใส่เราอ่า ถ้าเธอเกลียดเราทำไมให้เรามีความหวังแล้วค่อยทิ้งเราไปอีก เธอเคยรู้ไหมเธอทำให้เราเสียใจมาก ทำให้เรายิ่งอยากลืมเธอยิ่งอยากเกลียดเธอแต่ทำไม่ได้ทุกที
เธอรู้ไหมตอนนี้เวลาคิดถึงเธอ เรามีแค่น้ำตามีแค่ความหวังที่สักวันได้ลืมเธอไปหมด ฉะนั้นเราขอร้องว่าจากวันนี้เราสองคนจะไม่มีโอกาสได้เจออีก เราจะได้ไม่ต้องเสียใจตลอดเวลา